Via hun website laat Glock Horse Performance Center weten dat de achtienjarige Glock's Tango is overleden. In een persbericht vermelden ze het volgende:
Soms zou je de tijd stil willen zetten, waardoor we onze vierbenige vrienden voor altijd bij ons kunnen houden. Helaas is dit niet de realiteit en hebben wij onze kanjer GLOCK’s Tango op de leeftijd van 18 jaar, moeten laten gaan.
In overleg met de artsen hebben we met pijn in ons hart moeten besluiten hem te laten gaan. Dankbaar zijn we om hem 15 jaar lang bij ons te hebben gehad. Want GLOCK’s Tango kwam bij Hans Peter toen hij 3 jaar oud was. “GLOCK’s Tango is toch een deel van mij geworden in al die jaren”, zegt Hans Peter Minderhoud.
Jeugdjaren
GLOCK’s Tango kwam zoals gezegd als 3 jarige bij Hans Peter in training. Tango was toen vooral heel schuw. Hij vermoedde achter elk bosje een gevaar. Tijdens de eerste hengstencompetitie draaide hij dan ook, niet al te verrassend, een paar keer om voor de jury. Maar door de speciale vertrouwensband die Hans Peter met GLOCK’s Tango door de jaren heen heeft opgebouwd, kreeg Tango moed en heeft hij toch echt hele mooie dingen gedaan op nationaal en ook internationaal niveau. Zelf op het prestigieuze concours in Aken liep hij vol vertrouwen rond.
Ook Anna Visser zijn vaste groom hield met heel haar hart van GLOCK’s Tango. Ook haar verzorging en geduldige liefdevolle begeleiding heeft een grote bijdrage aan de loopbaan van Tango geleverd.
Grote successen
Hans Peter trainde Tango, reed jonge paarden wedstrijden met hem, waaronder PAVO cup en WK voor jonge dressuurpaarden, destijds nog in het Duitse Verden. Het was altijd leuk om met hem op concours te gaan, herinnert Hans Peter zich. Hij leerde snel en hij blonk uit in veel van de zware oefeningen van het Grand Prix werk. Waaronder bijvoorbeeld passage, piaffe en de galop pirouettes. Maar ook zijn draf appuyementen en wissels om de pas leverde altijd hoge cijfers op. Al in 2009 liep hij op 9 jarige leeftijd zijn eerste Grand Prix, werd hij twee jaar daarna Nederlands kampioen en won hij zijn eerste wereldbekerkwalificatie in het Deense Odense.
In die tijd reed Edward met Sisther de Jeu en we gingen dus vaak samen op concours. De twee stonden dan altijd dicht bij elkaar en werden zo de grootste vrienden. Tango was behoorlijk verliefd op Sisther de Jeu. Daardoor kreeg hij altijd net even een beetje meer uitstraling, omdat hij graag indruk op ‘zijn vriendin’ wilde maken. Wat bijvoorbeeld op Outdoor Gelderland resulteerde in een super Grand Prix Special met maar liefst 76% en een afgetekende overwinning. “Dat was wel een bijzonder moment om met zo’n score de Special uit te komen.” Zegt Hans Peter hierover. Zoals Tango als vierjarige zich altijd omdraaide en zich dan als zelfverzekerd paard presenteert. Dat is altijd een speciaal moment, als de paarden op het hoogste niveau zo’n goede prestatie neerzetten.”
Tango kwalificeerde zich in 2012 voor de wereldbekerfinale in ’s Hertogenbosch en werd daar zesde. “Voor Tango was het jammer, dat ik in dezelfde tijd ook Nadine had, wat het stabielere paard was en daarom ook gekozen werd voor de grote kampioenschappen zoals de Wereldruiterspelen van 2010 in Kentucky of de Europese kampioenschappen in Rotterdam van 2011. Anders had hij zeker meer kampioenschappen gelopen.”
Tango was lief en ondeugend te gelijk. Ondeugend, maar hij was niet gevaarlijk of gemeen. Hij was vaak opgewekt, sprong en speelde rond, maar hij was altijd onder controle. Hij deed alles voor een suikerklontje, gedroeg zich in de omgang met de verzorgers en zijn ruiters altijd als gentleman, maar toonde andere hengsten zijn dominantie.
“Voor mij was het een bijzonder paard. Ik kreeg hem op zijn derde, dat was toen ik net voor mezelf begon, hij was mijn eerste paard die ik in training kreeg. Ik ben een paar keer verhuisd en hij was er altijd bij. Ook toen we verhuisden naar het Glock Horse Performance Center Netherlands. Hij was een groot deel van mijn leven en mijn carrière. Het is mooi om mee te mogen maken, hoe een paard zich van jong, schuw en angstig wezen, tot een paard ontwikkeld dat zelfs een beetje macho is, zoals Tango later was. Uiteindelijk genoot hij van applaus, wat hij als jong paard erg eng vond. Ik kan alleen maar zeggen “’Bedankt’voor de vele mooie jaren en vaarwel mijn grote vriend”. We zullen je missen.”
